Fakirin Kışı Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Kar yağıyor ince ince...
Her taraf bembeyaz,eser rüzgar..
Kuşlar titretiyor soğukta..
İnsanlar kederli dalgın;
Ekmek derdi,düşünce..

Çocukların ağzında iki hece,
Ekmek diyorlar ekmek,
Neylesin fakır-zavallı,
Dışarıda kar-tipi,
Kış sarmış bacayı..
Çocuklar ekmek diyor; gündüz-gece..

Neylesin fakir,
Kendine öğüt veriyor halince...
'Hele bahar gelsin'diyor 'Evlatlarım,
Bolluk gelecek bolluk'
Tüm aile kapılıyor hayalı bir sevince..

'İnşallah bolluk olur'diyor Büyük Nine,
'Yoksa halimiz olur nice'
Komşudan borç aldığımız,
Buğdayları veririz,
Çalışır karnımızı doyururuz.
Neşe ve bolluk gelir bahar gelince...

Yazın gölgede yatmak ne hoş...
Yattığına pişman olmuş,
Kış kapıyı çalınca..
Ekmemiş-biçmemiş,
Çuvallar bomboş,
Çocuklar acından sahoş,,
Fakirlik şiddetle yapışmış kulunca...

Adam sıgara yakmış,
Dolaşır deli deli,
Ufuklara bakarak;
Gözlemekte baharı,
Ne bulsun,ne pişirsin,
Zavallı yoksul karı...
Her taraf bembeyaz,
Kar yağıyor ince ince;
Karı kocayı almış,ekmek derdi düşünce...