Fakirin Hâli Şiiri - Hanifi Kara

FAKİRİN HÂLİ

Eşi/dostu çıkagelmiş evine
Ekmeği yok, katığı yok fakirin.
Yama vurmuş eski yama üstüne
Gömleği yok, atleti yok fakirin.

El işinde köle gibi çalıştı
O erirken zengin daha gelişti
Soğuk evde yaşamaya alıştı
Odunu yok, kömürü yok fakirin.

Sanki suçlu her kesimde yerilir
Gözü dolar sinirleri gerilir
Akşam olur hasırlara sarılır
Yorganı yok, döşeği yok fakirin.

Alacaklı kapısına dizildi
Görür görmez benzi soldu, büzüldü
Tâ derinden bir of çekti üzüldü! ! !
Cüzdanı yok, parası yok fakirin.

Öz anası gözyaşını silmiyor
Çok dert çekmiş bu nedenle gülmüyor
Hasta olmuş tabip nedir bilmiyor
İlacı yok, şifâsı yok fakirin.

Seçim gelir vurur ya da vurulur
El kazanır o beyhûde yorulur
Onun hâli reyi için sorulur
Oy’u vardır, kendi yoktur fakirin…

17/01/1985
Hanifi KARA