Fakirin dıramı yazmakla bitmez

Fakirin Dıramı Yazmakla Bitmez

Harap oldu nasır elim
Balta beni maf eyledi
Odun diye taşa çaldık
Balta beni maf eyledi.

Ellerim sulanıp şişer
Kollarım kırılıp biter
Ayaklarım halsiz gezer
Kazma beni maf eyledi.

Toprağa soktum çıkmazki
O kendi harcı karmazki
Ağa bey onu tutmzki
Kürek beni maf eyledi.

Beni çul yapıp serdiler
Üstümden gelip geçtiler
Ağsı beyi dem sürdüler
Zaman beni maf eyledi.

Fabrikada ekmek param
Sanayide iş yok yapam
İnşatlarda ya dökümde
Boğaz beni maf eyledi.

Bir kasa domatis satsam
Haciz arabamı alır
Terazim alacaklıda
Borçlar beni maf eyledi.

Param yok ipi almaya
Kendi kendimi asmaya
Düşündümkü can çok tatlı
Ömür beni maf eyledi.

Maden ocağı hemi döküm
İnşat bir birine büküm
Torpili rahat tekün tükün
Torpil beni maf eyledi.

Ellerimiz acıyormu
Yine kalem tutuyormu
Gardaş gerçek yazıyormu
Hatır bizi maf eyledi.

Hayvana yükleyem dedim
Odunu getirem dedim
Üç beş keven yolam dedim
Diken beni maf eyledi.

Böyle saman böyle duman
Hayat bize karla boran
Merkep kapıya yaslanmış
Saman bizi maf eyledi.

Toprağa garğ olup gitim
Tural'a kahredip gitim
Dostum emeğimdi dedim
Güven beni maf eyledi.

Ömer Tural. 1982 Karagöl