Fakirden Başkan Olunca Şiiri - Şükran Günay

Yoksula el verir dedim fakirden başkan olunca,
Cebini doldurdu önce, mazlumları yaktı gitti.
Hırsıza yol vermez dedim fakirden başkan olunca,
Yağlı kapıyı görünce, mazlumları yaktı gitti.

Emekçinin sofrasına bağdaş kurup çöküverdi,
Oyları atınca cebe, servetini ekiverdi,
Kaş ile göz arasında villaları dikiverdi,
Haram lokma yuta yuta mazlumları yıktı gitti.

Haince yapmış hesabı uyuttu safkan halkımı
El pençe olan yandaşa yedirdi bolca salkımı
Geride kalan canlara yutturdu vallah talkımı
Ayağı sağlam basınca, mazlumları sıktı gitti.

Son gidiş kaş göz arası, hesabı nasıl verecek?
Kul hakkını yiye yiye vuslata nasıl erecek?
İyiyi kötüyü Tanrı, en son önüne serecek
Üç beş günlük dünya için mazlumları ekti gitti.