Fakir ve Dansöz Zengin Şiiri - Ömer Dalman

'Fakir'in bütün imkansızlıklara rağmen
hayatı düzgünse ve neşesi bolsa;
'zengin' şans eseri gördü mü onu
gülerken, oynarken, hayatla dalga geçerken
veya keyifle çayını içerken,
rahatsız olur mutlaka
hele bir de -içine akrep kaçmışsa-!

Yapamaz, edemez
ya bir laf sokar keyfini kaçırmak için
ya borçlu kılmaya çalışır kendine
'bu sokakları, bu yolları, bu binaları
ben yaptırdım
hayatına ben el attım' edasıyla...

'Fakir'in ne hakkı var ağlamaktan,
sızlanmaktan başka! ?
hele -hayatla dalga geçer gibi gülmek- onun neyine? !
ille sızlanmasını görecek ki,
kendi rahatını hatırlayacak
gücüne ibadet edecek
yükseklerden aşağı bakacak 'zengin'.

halbuki bilemez ki 'zengin';
herkes birilerine göre -fakir-...
önemli olan,
bir üsttekilerin kendi fakirliklerini bilmeleri
hatırlamaları...
bir zamanlar onlara da birileri el vermedi mi?
dalga geçmediler mi onlarla da?
yoksa ezildiler mi onlar da ve
şimdi bir alttakilerden öclerini
kendilerince böyle mi alıyorlar? !

'Fakir'in bütün imkansızlıklarına rağmen
hayatı düzgünse ve neşesi bolsa;
bırakın bunu içlerine akrep kaçmış 'zengin' düşünsün
dellensin, debelensin, kaşınsın ki
ortaya malzeme çıksın!

bakarsınız hepbirlikte, davullu-zurnalı
onlardan birkaçını ortaya alır
dansöz gibi oynatır, eğleniriz birgün!

bildim bileli
yakında, uzakta
'fakir'in neşesi 'zengin'e dert...

(Haziran 2006)