Ben seni sevdiğimde ekmeğimiz bile yoktu
Yokluğunda kendi kendimi yiyordum, iştahsızlığım oluyordun doyuyordum
Ben seni sevdiğimde çatışı damlayan bir evde yaşıyordum
Gözyaşlarımı yüzü olmayan bir yastığın altında döküyordum
Her yağmurda ıslanıyor,seni sırılsıklam seviyordum
Ben seni sevdiğimde tek kat elbisem vardı
Ve onu yıkayıp tertemiz giyerdim
Hayalimde sana türlü libaslar alır, seni tertemiz severdim
Ben seni sevdiğimde cebimde param kursağımda haram yoktu
Yalnız sol yanımda yaram vardı-tatlı tatlı sızlıyordu; ben seni seviyordum
Ben seni sevdiğimde sen yoktun
Seni yokluğumda buluyordum, hayalinle huzur buluyor öyle avunuyordum
Ben seni sevdiğimde birçok şeyim yoktu
Ve ben birçok şeyi senle buluyordum.
Hiç kimsenin özlemi yokken öylesine çok
Ben hasretler içinde yüzüyordum.
Ben seni sevdiğimde gözyaşım oluyordun, mendil verenim yoktu
Ben seni sevdiğimde çaresizliğim oluyordun, umut verenim yoktu
Ben seni sevdiğimde sevilmiyordum…s evgin yoktu
Sahilde, kırlarda, çay bahçelerinde, sinemalarda, hep birilerinin yanında sevda oluyordu
Bense hüzünlü bakışlarla kalakalıyordum… seni bekliyordum
Ben seni sevdiğimde uykum yoktu, gecelerim zindan, gündüzüm viran
Ah düşünürdüm bir an arasan diye bir telefonum yoktu
Sesimin karşısında sesin, nefesimde nefesin yoktu
Ayaz oluyordu Ankara’da o mevsim, Erzurum’da yollar kapanıyordu
Buz tutuyordu gittiğin yollar, Seni getirecek yollar yoktu
Sıcak bir koşuş yoktu...ben sana yürüyordum…
Ben seni sevdikten sonra çok şey değişmedi aslında bende
Yine cebimde param kursağımda haram yok, ve sen yoksun
İyi kötü bir işim de var artık
ve ekmeğimde…
Gözyaşlarım dindiğinden midir bilmem
Evimin çatısı da akmıyor artık.
Anlayacağın biraz uzaklaştı fukaralık
Aşk yoksulu da değilim birkaç zamandır.
Birini sevdiğimden zannetmeyesin sakın!
Sevda benden kaçıyor artık, bunaldı, sıkıldı belki benden
Kolay değil uzun zamandır,
Ben seni seviyordum… ben seni seviyordum…
Doğan Kazancı
‘hep senin üstüne şiirleri’
24 Kasım 2010-11-24
Kayıt Tarihi : 19.4.2014 09:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Fakir ama gururlu şiir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!