Fakat Sevgili.... Şiiri - Handan Koca

Fakat Sevgili……

Ben kimim sevgili hiç sordun mu?
Hiç merak ettin mi kimim diye
Aradın mı sevda yoksulu caddelerinde
Benim varlığımı hissettiğinde
‘Bu da kim’ dedin mi kendi kendine?
Beni merakla bir başkasından sordun mu?

Ben sokaklardaki evlerin bacasıyım.
Gözümde tüter bütün evlerin bacası.
Duman altı olurum, senin sığınağın olurum.
Evin kadar sıcak olurum.
Fakat sevgili sen yaşamazsın bende

Ben su olurum dup duru.
Çağlaya çağlaya akarım sefil gönlüne.
Can suyu gibi hayat veririm bir gonca güle.
Yağmur olurum toprağa düşerim de.
Fakat sevgili sen ıslanmazsın bende.

Bazen karanfil olurum bazen papatya.
Gönül bahçemin güzel çiçeklerini yetiştiririm sana.
Kıskanır komşularım rengarenk çiçeklerimi.
Dünyanın en güzel kokuları yayılır etrafa.
Fakat sevgili sen koklamazsın bile.

Bir şiir okur mecnun olurum.
Bütün dünya şiirleşir gözümde.
Benzetmeler yaparım kendimce.
Seni tanımlarım aşk satırlarımın içinde.
Fakat sevgili sen okumazsın bile.

Sen ısınasın diye ateş olurum.
Sen üşürsün.
Ben seni sever ölüm olurum.
Sen bu dünyada yaşarsın.
Ben evvelin evveliyatın olurum.
Fakat sevgili sen itersin beni elinin tersiyle.
Ben sen olurum sevgili, sevda olurum
Fakat sevgili sen umursamazsın bile.