Fakat İnsan Yoktu Şiiri - Buse Güngör

Soğuk çok soğuk bu yerler artık,
Ruhum benden kaçmaya benden daha çok hevesli;
Ve fakir dalgası çalınmış denizlerin,
Bile umrunda değil miyim en azından kestane saçlarım?

Ben ölümü asla tanımam,
Ruhum bir erkekten daha güçlü;
Acımasız olmak zor bu yalnızlığa,
Ve tiryakisi olmadığım bir yerde durmaya...

Sallansam taze akışkan salıncakta,
Anlaşamaz ağaçlar benimle;
Beni hırpalamak için birbirleri ile kavga ederler,
Belki de bazı şeylerin yeni halini alması için başka ruhlara bürünmeli miydim?

Satın aldığım ruh modları yalanlar,
Onlar benim kadar ben değiller;
Bir damla gözyaşı kalmadı buralarda,
Vakit benim ben gibi ollmayanları geri almak olduğum zamanlar geldi.

"Yürüyelim rüzgar askerler hadi tek başına yapmış olduğumuz mavi ırmak gölüne"