Ne oldu şairim faka mı bastın?
Ürperdi yüreğin, kendini kastın,
Yüzün turşu satar, suratın astın.
Seni de saflar safina kattılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Hani bizimdir diyordun liderler?
Keyfine doğrandı soğan, biberler,
Söyle böyle liderlere ne derler?
Ah mütefekkire kazık attılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Sen gece, gündüz yatmayıp yazansın,
Onlar eser dağıtsın, ad kazansın,
Kusura bakma şairim sazansın.
Kazandılar, yan gelip de yattılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Benimdir diyordun federasyonu,
Şimdi öğrendin mi neymiş misyonu?
İşte öyle kaldırır tansiyonu.
Seni değil dostum ilmi sattılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Görmemiştim böyle aç yönetici,
Milleti kendinden yana itici,
Halk deyip halkından nefret edici.
Diz boyuydu şimdi tamam battılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Yazar dediğin milletin özüdür,
Yüreğidir, kulağıdır, gözüdür,
Derin geçmişten bugüne sözüdür.
Geleceğimizi baltalattılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Paraya kul olan pula tapmaz mı?
Hak deyip şeytana uyan sapmaz mı?
Sana yapan milletine yapmaz mı?
Üstat dediler sana da çattılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Aklını başına topla Mircevat,
Düşündüğün gibi değil bu hayat,
Sende meydanlarda konuş, evde yat.
Çünkü haramın tadını tattılar,
Halk şairi demedi aldattılar.
Dinlemedin Gizliddin'in sözünü,
Şeytan görsün kötülerin yüzünü,
Benim gibi gizle, kaybet izini.
Hakk'a değil, şeytan yolun tuttular,
Halk şairi demedi aldattılar.
Kayıt Tarihi : 23.9.2008 01:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!