Kaldı ki kır zambakları da kendi besinini; meyve olarak, tohum olarak, gövde olarak vs. depolar. Kır zambakları da yüzünü göremeyeceği yeni kuşağın çimlenmesi için yumrusunda depo besin saklar. Yumru çekirdekti. Zambağın yaptığı hazır depo besin çekirdek çevresinde yeni kuşağa miras edilir.
Başlangıcın üssel belirsiz durum içindeki kişi davranışları da tekildi. Üssel durumlar kuantumla nesne asıllı özdeğin, özelliğiydi. Kişiler en az dış dünya ilişkisi içeren yalıtıma bir özdeksel ruh yapıya sahipti.
Özdeksel ruh (bileşimle davranışçı) yapı bilinci güdü seldi. Güdü sel davranışlar da kişi öznesi egoydu. Kişi egoyla bilen bendi. Eylemli bendi. Özneydi. Öznel tutumluydu. Ego davranışları da tıpkı yumru davranışları gibi “sosyal davranış” ve “kolektif davranışların depo enerjisiyle sarılıp sarmalanacaktı”.
Sosyal davranışlar gruba eğilimle ve sürü davranışlarıyla kolektif bağdı. Sosyal davranışlar bir totem alan içinde üreten ilişkiye doğru gelişene dek doğada sağlama yapar olmanın organizasyonuydu. Üreten ilişki sosyal davranışlı üssel durum çeşitliliği içinde belirdi.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta