El geçmiş imgelerin gölgesinde; kişisi tamahı, kişisi hırsı, kişisi kibri gözeten mantığın içinde, doğdu. El 'in sahibi olduğu mal mülk El ‘e bir ego vermişti. Bu ego nedeniyle El kendisini mülkü olmayanlardan çok farklı görüyordu.
El bu ego ve bu kibir ile az çok kişilerden kopacak, eski bildik tanıdık kolektif ilişkiye bir mesafe gelecekti. Bu mesafe El ‘in kendisini yoksullardan korutan bir yalıtım içine götürecekti. Böylece El İn güvenliği kendisine olan bir monarşi içinde El ‘in güvenliği El ‘i saray ilişkisi içine sokacaktı.
El ‘in açtığı kişi sahipli söylemler tartışması kişisi hırs ve tamahı körükleyen bencillik nedenle kişisi tamah kafalara yatsa da kolektif meşruiyetin imgesi hala ortak yol göstericiydi. Henüz anılarda taze olan kolektif meşruiyet karşısında bir türlü meşru olamıyordu.
Kolektif meşruiyet karşısında El ‘in meşru olabilmesi nedenle El ‘in söylemlerine kolektif meşruiyete karşı bir anlam içerikle vahiy dendi. Böylece kolektif meşruiyete karşı vahiy meşruiyeti ortaya kondu.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim