Faili Meçhul Yaşım Şiiri - Yorumlar

Belki bunların hiçbiri olmadı ama olmuş gibi yaşadım şu an şiirin her satırında..

Ve en kötüsü sahipsizliğin attığı kurşundur..Mutlaka vurur...

Hüzün dolu bir şiir bile olsa çok güzel diyeceğim..Çünkü anlatım ve duyguları ifade ediş mükemmel..Film içinde rol almak gibi..

bir acı düştü yüreğime tarifsiz.....
içimden kuşlar göçtü..
bir dönüm noktasında iç hesaplaşma..geri gelmemek üzere giden kanat sesi gibi kalsa keşke yaşanlar..
savaşların ve düşünce özgürlüğünü kasıtlı yok etme proramlamamimarları eşliğinde ipe gönderilmenin...
yüreğimiz elimizde ortaya koymalı barış adına
yoksa ne işe yarıyacak onca umut şiirleri...

tebrik ve saygıyla

Kapı eşiğinde vedalaşmak...Yolunu şaşırmak...Kurşun sekmesine yalvarmak...Kentin kalabalığının içerisinde vurulmak...
Okuyucu , okuduğunu her zaman dilediği elbiseye sokabilir, beden uyumuna bakmadan...
Kentin kalabalığında her gün , ama her gün, doğan günle yeniden yaşama sayılma kararı almışken, nereden geldiği belli olmayan bir şamar acısı ile sevgilisini öpemeden defalarca vurulan sürüyle insan geliyor aklıma nedense...

Hayatın her anında , gerek ailesel gerek toplumsal görünür ya da görünmez şarapnel parçaları ile belki yere serilme şansını bile yaşayamadan hala ayakta sürünen, süründüğünün de farkında bile olunamayan çocukları düşününce , (ağladınız mı diyorsunuz ya)evet ağladım...

Korkudan tir tir titrerken (bu kendi iç dünyamızda kendi kendimize yarattığımız kimsenin görmediği fırtınaların sarsıntıları da olabilir) değil sadece ayaklar, bütün uzuvlar kuvvetliden yana secde ederler diye düşünüyorum...Bu durumda Allah kimsenin yolunu şaşırtmasın diyeceğim...

Hangimizin bir sonraki güne, bir sonraki saate , bir sonraki dakikaya çıkmaya garantisi var ki?Ölüm ister sabah olsun ister akşam sevilenlerle yapılan vedalaşmalar sonrası gelecekse bunun yine bir şans olduğunu düşünmeden edemeyeceğim doğrusu...

Dünyaya açılan pencerelerimizden görülen manzaralar, sadece bizim içimizdekilerle anlamlandırdığımız kadar değil mi?Mevlana nın dediği gibi...Ne kadar söylersen söyle..Anlattıkların karşıdakinin anlayacağı kadardır...

İnsan yaşını ve yaşadıklarını her konumda , her statüde, her iklimde, her atmosferde, her yaşta, (en olumlu şartlarda bile) kaybedebilir...
Ve bence aslolan dost...Ölüm kapıyı her ne şartta çalarsa çalsın, gidenler mezaarları olsa bile kendi başlarınadır ve sahipsizdir...

Şiirde en çok etkilendiğim bölüm, sevgiliyi arzulayarak son noktaya ermekti...İşte burası...İşte burası...Tarifi imkansız bir acı veriyor okuyucuya...

Saygılar dost...