Yagmurlar pencerlere vuruyor
isiklar söndürülüyor
köpekler susuyor
Ve sesizlik yavas yavas durdurulmaz bir agirlikla cöküyor cadelere
Birkac bozuk adam gecenin karanliginda gözden kaciyor
Ay isigi gülümsüyor
oysa obir sokagin kösesinde durmus
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta