Faili Mechul Gece Şiiri - Cengiz Dogangül

Yagmurlar pencerlere vuruyor
isiklar söndürülüyor
köpekler susuyor
Ve sesizlik yavas yavas durdurulmaz bir agirlikla cöküyor cadelere
Birkac bozuk adam gecenin karanliginda gözden kaciyor
Ay isigi gülümsüyor
oysa obir sokagin kösesinde durmus
Seytanla dans ediyor

sag elinde kopmus bir gül
sol elinde kalbi kirik bir silah
nostaljik bir hüzünle caliyor kemanci
ahenkle vuruyor sokaklarina yankilansin istiyor
kesin emir var
bergamonlu mutlaka vurulacak bu gece dansi bitiginde
yinede kibirle bakiyor yüzümüze
namerdin adi sorulurmu simdi bu yerde
nede olsa hicran var yüreyimizde
faili mechul vurgun var icimizde
nede olsa ölüm kalim var bu gece yagmurlu bahtimiza
Oysa o bir sokagin kösesinde durmus
Ay isigi gülümsemesinde
Seytanla dns ediyor

Taviz vermeyen karizmatik bakislar göze carpiyor
hava yavas yavas gerginlesmek üzereyken kalpler dört atiyor
Adam elini belindeki beylik silahina dayamis
tetikde tedirgin bir sekilde bekliyor
göz göze geliyor
gölgeler düsüyor yere amansiz bir feryad ile
kemancinin eli titriyor
dogru düzgün calamiyor nagmeleri
oda biliyorki silahlarin kalbi kirik bu gece
oda biliyorki faili mechul bir gece sürecek yine bu sokagin gönlüne kanimizi
oysa o bir sokagin kösesinde durmus ay isigi gülümsemesinde
Seytanla Dans ediyor

Ve iste burda hersey bitti
Emir yerine getirildi
köpekler havlamaya basladi
pencerelerde isiklar yakildi
Ve biz Gecenin karanligginda hizla gözden kactik