Hem onu ben öldürmedim.
O akşam Aylinle beraberdik
Adımlarımız hafif içkiliydi
Biri dokunsa kristal bir kadeh gibi dağılabilirdik
Ama onu ben öldürmedim
Sonra hayal meyal bir sigara yakışımız
Onu o gece hiç görmedim
Doğru kavgalıydık ama
Onu ben öldürmedim.
Aylinle buluştuğumuzda ince bir yağmur vardı
Aylin'in beyaz kazağı, siyah kotu...
Bense yağmurluğumu almıştım üstüme
Doğru tabancam belimdeydi ama
Onu ben öldürmedim
Oysa Aylin silah taşımamı hiç sevmiyordu
O tatlı bir kız ölümü sevmez
O da Aylin'e aşıktı biliyordum
Doğru O'nu Aylinle gördüm ama
Onu ben öldürmedim.
Uyandığımda bembeyaz bir sabahtı
Rakıma su gibi uyku katmıştım
O geldiğinde yarı uykuluydum
Aylinle ilgili bir şeyler söyledi
Çokça sarhoştum başım dönüyordu
Doğru ona vurdum ama
Onu ben öldürmedim
Aylinle buluşacağımızı biliyordu
Sözleşirken yanımızda oda vardı
Aylin'e Cafe La Gondola demiştim saat altı
Ayrıldığımızda gece yarısını geçmişti
Kapıda polislerle karşılaştım
Şaşırmıştım ama korkmadım
Neden korkayımki?
Hem onu ben öldürmedim
(06 Ocak 1994)
Ferdi ErbakıcıKayıt Tarihi : 29.12.2007 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
cafe La Gondola'nın ilk cinayete karışmışlığı değil elbet. Ama Aylin, o ve şairin şiirde ilk buluşması. İlerleyen şiirlerde O'nun adının Seydi olduğunu öğreneceğiz. Şair mi? Bir ismi olmasına gerek var mı?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!