Faili Meçhul Şiiri - Elbey Can Çelik

Bu kadar zor olmamalıydı senden ayrılmak, çok mu sevmiştik acaba. Ayaklarımızı yerden kesercesine mi sevmiştik birbirimizi yoksa bir uçurumdan atlıyorduk da farkında mi değildik. Sanırım öyleydik. El ele tutuştuğumuz vakit aslında tutuşmuştuk ateşten ama yandığımızın farkında bile değildik. Tepe taklak yuvarlanırken sevmeye başladık birbirimizi. Her acı veren çarpışmamızda daha da güçleniyoruz sanarken dibe doğru gittiğimizi görememiştik. Yuvarlanırken durup kanayan yaralarımıza merhem oluyorduk ama acısını sonradan çekeceğimizi, yaralanan iki insanın birbirine merhem olamayacağını da bilmiyorduk. Biz her şeyi acı çekerek öğreniyorduk. Artık bir yerden sonra çakılacaktık dipsiz bir kuyuya derken aslında birbirimize çarpacağımızı da göremiyorduk. İkimiz sağ çıkamazdık bu çarpışmadan. Birimiz fail diğerimiz meçhul olacaktı. Çok isterdim inan faili meçhul bir cinayet olmayı ama ölüyken bile gözlerime bakan biri seni görebilirdi. Tepe taklak yuvarlanarak yaşadığımız bu aşkın sonunda ben meçhul bir cinayet sense failimdin benim..