mevsimlerden saat kaç, günlerden hangi mevsim, seni kaç geçiyor ömür bilmiyorum.
kaburgalarima batan ismini biliyorum, bir de düşüncelerime düşen giyotini hatırlıyorum senle karışık,
Acı eşiğimi aşıp açarken kollarımı, aşağı sarkan damarlara bak sevgilim,
Bileklerimi görüp acıma sakın, bak ikimiz için tanrıya dua ediyorum,
Kalbimin en bilinmez tapınaklarından ruhuna doğru akıyor sözcüklerim.
-dur dedi adam yanlış yapıyoruz, aşk bizim için fazla manalı, mana için kendimize bakmak gerek, neden sana bakıyorum, sen benim aynamsın, sen gerçek değilsin, bir ruyayi yaşıyorum, uyandır beni tanrım, ictigim hangi hapin halüsilasyonusun kadın, şarap kadar kırmızı misin, damarlarimda sarhoş edecek kadar sen misin?
-kal dedi kadın, kal. sana uyandım hiç ken. sende çok oldum, senden bana birlesip bize karistim. bana bak kendinden ötesini gör, aşka karış, başka bir dünyayı koy avuç iclerine, öp parmak uclarimdan ki ay tutulsun, çamura karissin su, sen bana karış, gece sabaha aşk hiç e, hiç bilinmeze karissin.
mevsimler geçer, adam evlenir, kadın uyandığı her sabah bir daha ölür.
saatler geçer, kadın susar. adam yanlış kadinda doğru aşkı arar. dedi bu şiirin faili.
Kayıt Tarihi : 24.7.2016 03:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!