Bir Pazar sabahı
Sahaflarla cami arası
Uzun… yıllar önce
Eylül seksen altı
Alamadığım Nazım’ları uğurluyorum
Bir o yana bir bu yana
Bu arada gözüm takıldı
Sarı kırmızı yetmiş sekiz baskısı
Sararmış sayfalarıyla Benerci…
Anlaştık yaşlı adamla
Birde kalem hediyesi varmış
Kitabın yanında
Hani bugün ki gibi
Hatırlamak ister insan
Çeyrek asır sonra kitaba baktığında
Beyazıt seksen altı yazmak istedim
Hediye kalemle kitabın ilk sayfasına
Hayır, hayır dedi yaşlı adam
O kalem kitaba yazmaz
O kalem kâğıdı çizmez
O kalem yazdı mı asla silinmez
Birini sevdin mi? Sevdin diyelim
O da seni sevdi mi? Sevdi
Evlenmek yada birlikte yaşamak hoş gelebilir ama
Yeterli olmaz
Birlikte yaşlanmayı istemelisiniz
Elindeki kalem işte o zaman
Çizmeye başlar sevdiğinin yüzünü
Defalarca okudum kitabı
Uzun yıllar kalemi hiç kullanmadım
Hatta bir ara aklımdan bile çıktı
Unutmuşum nereye sakladığımı
Ben hep senden iki saat sonra uyudum
Sen hep benden iki saat önce uyandın
İtiraf ediyorum tatlım ne yaptıysam
Hep bu iki saatte yaptım
En uzun ayrılığımızı yaşadığımızda
İlk çizgiyi attım gözlerinin altına
Bir çizikte hastaneden çıktığımda attım
Bitmedi. Hani sigarayı bırakıp tekrar başlamıştım
Ve sen buna çok üzülmüştün
Alnındaki çizgide o zamandan
Her gün gördüğüm halde
Gerekçelerini hatırlayamadıklarım da var yüzünde
Yüzündeki her çizginin
Faili benim
Şahidi zaman
Yüzümdeki her çizginin
Şahidi sensin
Faili meçhul
Kayıt Tarihi : 10.12.2012 18:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!