Yârin ellerindeki ilgiye
Ananın yüreğindeki en samimi sevgiye
Babanın fark edilmeyenin içindeki
Sert zannedilen şefkatine
Erişmek için ermiş olmuşsun, olmamışsın
Fark etmez, gözlerle göreni
Gönüllerden hissedileni
Aklın doğru yaşadığının yanılgısını
Anlamak için denilmesi yetmez belki
Görmek lazım acıtanı
Hissetmek lazım içini burkanı
Kaybetmek lazım
Belki de bir daha asla bulamayacağını
Alırsın başını iki ellerinin arasına
Gözün takılır bakarsın öylesine geçen zamana
Kanın donar sanki
Üzerinde bir titreme
Bir garip bir ürperti ve endişe
Korkarsın, kaçarsın, saklanamazsın
Gözlerinde boşalır yağmur tutamazsın
Öfken isyanlar içinde naralar çalar
Aklından geçenlere sen bile inanamazsın
Ruhun kaçar gider, beden sana kalır
Nasıl oldu anlayamazsın
Bedenin şaşırır kalır, sen artık başkasın
Uzaktan sanki kendine bakarken
Sen istesen de kendine yaklaşamazsın
Maktulün failini ne kadar ararsan ara
Bulamazsın
İllaki bulacağım dersen eğer
İnkâr de etsen aynaya bakacaksın
Hayatta hiç bir şey kendiliğinden olmazmış
Güzellikler ya da çirkinlik sahipsiz doğmazmış
Zor dünya, ezer geçer asla acımazmış
Gözlerini açmayanlara bu hayat kocaman bir masalmış…
19 Temmuz 2011
Gerol
Kayıt Tarihi : 12.8.2011 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!