Faili Meçhul Şiiri - Yunus Hüseyni

Aşk rıhtımında kolkola görmüştü ikimizi
Sanki mısralarına yazıyordu kaderimizi
Kıskanırcasına, uzaktan izlerken bizi
Şiirine ipek gibi işliyordu.

En derin nefesiyle çekti cigarasını
Ciğerinden saldı, aşk ateşinin dumanını
Bizim üzerimizden yaşadığı kayıp aşkını
Yazarak kor ateşte yanıyordu

Duman kaçmışcasına gözyaşı dönüyordu
Dudakları kıpırdıyor, belki kadere sövüyordu
Ama eminim ki bizim aşkımızı övüyordu
Aşkı, kendi dünyasında yaşıyordu

Önce bir hışımla ayağa kalktı
Kalemi, kağıdı havaya savurup attı
Selama durup ardımızdan baktı
Biz gibi, giz gibi aşkı yaşadı

Sonra,
Bizi bir gören bir bilen ardımızda o vardı
Özenle yazılmış mısralar faili meçhulde kaldı