Her gün daha az düşünüyorum seni dünden
Ve her gün daha çok unutarak seviyorum yokluğunu
Artık sabah çayı tadında şiirler demlemiyorum sevdaya
İkindi gururları mı sürmüyorum namlusuna akşamların
Mağrur bir ihtiyar huzuru biriktiriyor dizlerim
Küçük ve sessiz harflerle üflüyorum kalbime
Onu alıştırıyorum en çok sensizliğe
Aklım çoktan seçti yolunu
Bir derviş sabrı büyütüyorum en yakın yerin de yüreğimin
Avuçlarım da adından bir kor
Denizlere bakmayı yasakladım gözlerime
Dilim de sana ait bütün harfler de pas
Kulaklarıma uzanan her sesin de leke kir
Öyle çok bahanem var ki sensizliğe
Yağmur yağsa ipteki unuma
senden bilirim artık
sen de benden bil
kimden duyarsan bir sevda ölmüş
ve nerde başlamışsa
faili meçhul bir ayrılık.
Kayıt Tarihi : 4.2.2011 21:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!