Kırılmış, gözyaşında boğulmuş bir kalp vardı,
Soğuk bir kül tablasında saklanan bir cinayet.
Şehrin en soğuk, en acınası kaldırımında,
En gereksiz otobüs hattında, hatta durağında,
Sıkıştırılıp ufacık bir sandığa, bırakılmış bir kalp.
Duraksa hiçbir şeyin farkında değildi.
Aslında bu faili malum cinayetin farkında olan da yoktu,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
