Fail-i Maşuka Şiiri - Mahfi Avni

Heyecan varsa bakışlarda,
Ve çırpınıyorsa gönül durmadan,

Değilse benlik kendinde,
Ve coştukça coşuyorsa an be an,

Kelimeler sözlere akamıyor,
Ve yetmiyorsa suret-i güzelliğini anlatmaya,

Dil;
Lal olup kelam edemez olmuşsa hayalinin bile karşısında,

Sükut, zaman oldu ki;
Sinede bir kıvılcım ateş olmaya kafi geldi,
Gönül yaresi har oldu, ateşi yangın eyledi.
Beden, yangını aşka devşirdi

Gün oldu; beden öldü,
Seneler döndü, toprak oldu,
Asırlar geçti, toza döndü.

Sonra bir maşukun elinde durdu,
Kor ateşte eritilip kristalini buldu.

İlahi;
Alma gönül paremi sine-i virdinden asla...