Soluğum kesilmişti.
kar simsiyahtı o gece.
kendisinden bezmişti
ayağımın altında inleyen toprak.
belli ki rüzgara meydan okumaktan,
yorgun düşmüş tepedeki bayrak...
Mecburiyet caddesindeyim yine...
Burda olmadığını bile bile
Açağı yukarı gidip geliyorum
Yinede seni bulamayacağımı bilyorum
Kaldırım taşlarıyla ahbap oldum artık
Seni tarif ettim onlara
Hala anımsıyorsam sana duyduğum
ilk heyecanı gönlümde,
Ve hala boşveremiyorsam sensizliğin
ilk harfine,
Seni unutmya çalışmanın ne anlamı var?
elimdeki resmin bana gülerken,
sen niye somurtuyorsun be gülüm?
oysa güneş çekip giderken penceremden,
son bir dileğim vardı alev alev gökyüzünden.
gece gelirken gülüşünü getirsin,
yalnızlığım yanında anlamını yitirsin.
duru bir suya birşeyler yazdım parmağımla
ayışığı vurdu, görünmez oldular
bir tek ismin okundu
o da yükselip yıldız oldu
kıskandı bütün yıldızlar...
Umudun nefesi yaşamaya yetmediğinde
Gökyüzüne bak
Bir yıldız göreceksin
Sonsuzluğun eleminde
Gözlerinden daha parlak
Biliyorum,
Biliyorum birazdan çıkıp gelecek
Gelmese bile telefon edecek
Yok yok
Telefonla olmaz
Gelecek, mutlaka gelecek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!