Diyorsun ki neyim ben? Dinle gönül dilinden,
Öyle ol ki ömrümde sözde değil sözüm ol.
Aş tüm basitlikleri, geç hayattan ölümden,
Baki olanı iste özde değil özüm ol.
Allah’ın huzurunda verdiğimiz ikrarı,
Hayatta gördüğümüz çoğu olay ve çoğu insan gördüğümüzden çok farklıdır. Görüşümüzü beynimizde şekillendiren önyargılarımızdır.
Beynimiz gördüğünü bilmekten çok bildiği gibi görmeye programlandığı için genellikle yanılırız.
Çocuklar gibi; yani bir şeyi / kişiyi olduğu gibi görmek ve öğrenmek yerine önyargılarımızla davrandığımız sürece hastalıklı bir zihinle yaşamak zorunda kalırız.
Vuslata çok az kaldı zaman geçmiyor sensiz,
Evimize neşeyle gelişini özledim.
Gönlümün çiçekleri soldu açmıyor sensiz,
Huzur veren şen şakrak gülüşünü özledim.
Şükür olsun Rabbime seni bana verdi ya,
Göz rengin elâ olmuş yeşil olmuş geç bunu,
Gözü kara olamıyorsan önemli değil.
Sen sevdam
Yüreğin beyaz
Gözün kara
Gülüşün aşk kokuyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!