Beylik laflar
Güneş batıdan doğuncaya
Mevsimler kayboluncaya
Zaman duruncaya diye
Beylik laflar etmeye niyetli değilim
Ya güzel şeyler söyle ya dilini sahip kal,
Kötüden gelmez hayır necasetten olmaz bal,
Büyük sözünden çıkma tecrübeden ibret al,
Gündüzler hep geceyi söz heceyi kovalar.
İnsanların mayası bir damla zevk suyudur,
İçimi kapladı derin bir hüzün,
Kar düştü yollara gelemedim ki.
Yüreğimde sevdan aklımda yüzün,
Yol vermedi dağlar delemedim ki.
Gelip de yanında olabilseydim,
Ya çıkardın erkekçe okurdun meydan,
Veyahut konuşmaya hayâ ederdin.
Sen ki gönül ehliysen anlardın halden,
Nâmahreme bakmaya hayâ ederdin.
Saygı duysaydın bana ona gitmezdin,
Ne aşkımız fahişe ne gözyaşımız yalan,
Mertlik ve dürüstlüktü sevdayı güçlü kılan,
Vuslat nâmümkün olsa bitmese bende çilen,
Vazgeçmem yine senden besmelesiz sevmedim.
Aşkındır güç aldığım yolumuzdan ayrılmam,
Bekası yok fani dünya,
Bir gün olur dertte biter.
Ömür denen kısa rüya,
Her can ölür göçer gider.
Gam kasavet mürşidindir,
Başım alıp terk etsem çıksam dağlara,
Kurda kuşa yem olsam acım biter mi?
Sevdiğim kavuşmamız hangi bahara?
Boynu bükük gezmeye ömür yeter mi?
Deli gibi gezerim halim nicedir,
Gönül dağlarından bin naz ile süzülüp
Şırıl şırıl sevda türküleri söyleyen nehirim
Ateşe koşan pervane gibi koşarım
Coşup çağlayarak gözlerine akar
Aşk denizinde kaybolurum
Hırçın zamanlarıma inat
Zannetme ki muafsın hiç kimseyi kınama,
Gün olur sen yaparsın eğilir öne başın.
Menfaatten söylenen övgülere aldanma,
Dara düşersen kaçar gider çok arkadaşın.
Gıybet etme kimseyi sus dilini kirletme,
Aşk, kimine sığ bir su
Kimine dipsiz denizmiş
Herkes nasibi kadar hisseder
Hissettiği kadar bilirmiş
Bilinmezden hediye
Bilinmeyen bir sırmış.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!