1972 O.D.T.U Mezunu, Makina Yuk. Muh.
kanatlarımdan raptiyelediler gökyüzüne
çırpınırım
ağaç kabuğunda evimi özlerim
sarısı gelir
aklıma
çiğ düşer üstüne yaban güllerinin
sen ol kendi kaçağın
yaz firarını duvara
oyna isyanını pervasızca
tüm kuralları yıkanlarındır dünya
yırt parala
gömleğinin yakasını
ten ben
ben sen
sen onlarsın
Neron sen
Hülagü ben
ateşe verdik beraberce
bir
derince sevgimdesin
iki
çılgınca düşümdesin
sayar dururum
böylece
çıkar gelir yosmam
güneşler ülkesinden
bir buluta sürtünen
ak kuşun kanadıyla
düşer içime yosmam
günler uzuyormuş
oysa bütün günler aynı
birbirine
günleri ancak sen uzatırsın
bir gülüş
bir sıcaklık
ruhlardan önce kırılacak zincirler bile yokken
bir noktaydı zaman
ışık peydah oldu aydınlandı ortalık korkulardan
tüm aşklar beyan oldu
sonra arandı o sihirli mısralar nerede diye
neredeydi yaşam için gerekli olanlar
yüz kez geldik dünyaya beraberce
belki bin kez
sen hep öyle güzel kaldın içimde
ben ise ölümde tez
oysa beni tanımazdın hiç
ben deli sevdalı
sınırsız bir orman içinde dörtnala
iz bırakır dizginler avuçlarımda ve gecede
kıpırdayan gölgeler uzun mu uzun
neden ne kadar zamandır bu yoldayım
kendimi geçmişle sorguluyorum
düşünüyor ama nafile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!