Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Ben yüksek dağların ensesinden esen rüzgarın sesinden yazan kalemin,konuşan dilin mısralarına deyil insanın insanca yaşamına önem veren haksızlığın karşısında olan bir insanım.Benimde zülümle kavgam var.ne yüksek olur asılırım ne de alçak olur basılırım
