Açılıyor göz, kapakları istemsiz
Dünya bulanık - bulanmış çirkefe
Görenede bir görmeyenede
Tezgaha düşmüş sevdasıyla
Önüne azık diye konmuş belası
Başında nihavent çalıyor
Sarpa sarmış soruları
Zıkkım gibi dudağına damlarken
Hafif mahmur gözlerinden süzülen yaşları
Hazırlanıyor esas Kız yaşamın gerdeğine
Ve Fahişe Düşünceler Gerçeğine
Bir çığlık deliyor kulağını ötelerden
İçerde bir nefes alan ve binlerce nefes veren
Duyduğu alkışlar, hani o hiçkimseden gelen
Uyanıyor sessizliğin sahibi
Bıraktığı yerde buluyor canlı cesedi/ni
Kuyu yok, musalla emanet
Sahneyi anımsıyor. Birde perdeleri
Başında bekleyenler kayıp
Yar dediği zimmetlenmiş başkasına
O kayıp, bu kayıp
Sormalı ama önce bulmalı bir bilmiyeni, arayıp
Bir söz geliyor cok eskilerden aklına
-Küfür etme kızım ayıp!
Gözler tavanda, tavan burnunun ucunda
Gülümsüyor baskın basanındır diyen hafakana
Nefes al ve ver mecburen, sessizce
Anladı!
Soyutları girmişler aynı deliğe
Hepsi içinde - hala içimde
Günaydın diyor o tanıdık pişkin Fahişe
Anlat diyor.. Anlat karşısına geçmiş yar dediği
Cancazım nerde görülmüş
Ölünün öldüreniyle dertleştiği?
Doğruluyor hafifce selam verip
Ellenmiş vede bellenmiş düşüncelerinin gidişine
Çıt yok çatırdıyan siniri dışında
Birde gıcırdayan dişleri, sıkıyor ya hala
Beyin bitap, benlik harap
Manzara geceden kalma
Sigaranın tadı, kulağındaki çınlama
Kavgası bile devam etmeye hazır durumda
Genci, yaşlısı, çocuğu, fahişesi
Cenaze alayı ve bir mefta
Hayır, yoktu o tiyatronun gişesi
Olmadı da görmek isteyen heveslisi
O,
Tek başınalığın başrol bekçisi
Gördüğü gerçeğin sahteliğini sorguluyor
Soru!
Şimdiki gerçekse yalan nasıl oluyor?
Bir…iki…üç..
Saniye çarparken saniyeye
Yürek üç buçuk atarken haybeye
Sevdası damla olup kuruyor ellerinde
Dikkat!
Duvar ayaklanmak üzre
Oda dönüyor kendi ekseninde
Bir kahkaha
Yankılanıyor kafa tasında
Esas Kız esasen çıldırmanın yanı başında
Congura kurmuş, toplanmış içindeki sessizler
Susan kendisi, konuşan kendisi
Varamadığı nokta kendinde
Bir de o yar dediği, başkasının zimmetinde
Beter ol diyor beynindeki, piçini eline almiş Fahise
Anlat diyor anlat! Zırhını giymiş kaatili
Söyleyecek takat bıraksaydın
Kimbilir belki!
03.03.08...İhtimaller öldü.
Nuran Nurcan KaraKayıt Tarihi : 5.1.2008 18:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (5)