Suların bekareti bozuldu
Düştü ar perdesi yüzünden güneşin.
Kazıdı ormanlar örgülü saçlarını uzun,
Uzun bir modernleşme sürecinde.
Örtülerinden soyunarak ovalar bozkırlar
Dağ tepe çıplak kadın heykelleri, çirkin
Varoş tuvallerinden yayılan biraz köylü
Kente öykülenen o geniş balkonlu
Köksüz sürrealist kadınlar
Asimetrik göğüslerini boğaza sarkıtan.
Rahmetsiz mezar taşları gökdelenler
Üzerinde hüvel fani yazılan
Evlerimiz kondu kabirler
Yalpalanan
Sığnak,barınak,korunak
Karışabilmek kibar çevrelere
Kentin ve hayatın merkezinde durmak için
Anne fahişe oldu.
Ve sen ey doğurgan
Utangaç,şefkatli, sıkılgan tabiat
Sende
Sende fahişe oldun sevgilim
19.05.1994/İstanbul
Kayıt Tarihi : 8.5.2006 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)