Fahâş Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

FAHÂŞ

ağzıma geleni saymak istiyorum
sen bunu çoktan hakettin
göğsümü yardım ikiye
...... artık canıma tak ettin

kara bir gölgeyim maraşın eşiğinde
avuçlarımın hükmü kalmadı
yaslanamıyorum cehenneme bile
ümidimi yok ettin

yumuldun sonunda asâletine
bense gül giydirdim ihânetine
sızdın,zerkoldun etime,
ne kadar ağlasam,gene çok ettin

sihirli âsâm yok benim
savrulamam ordan oraya
niçin hergün ölüyorum,sordun mu
ahh, sen benim saçlarımı ak ettin

bir düz duvardı dünyanın doğusu
bir yanında annem,öbür yanında ben
sana inanıp,çiğnediğim halde leşimi
söyle, hangi fahâş için beni terkettin