Yııdim, üseyinim,
Nasısın eyimisin, işallah eyisindir.
Eyi olmanı bizleri yaratan Allah’tan niyaz ederim. Sende bizleri merah ediyosan, çoh şükür bizde eyiyiz. Tek sıhıntımız sensin.
Oralarda ne var ne yoh, havalar sodumu, buralara hinci kar yagıyo, souhlar artıyo, herkes tezeklerini, yapmasını yahmıya başladı.
Ötüunlerde kör osman emmi öldü, ondan evvelide tad ziynebin emin öldüydü. Sen gideli çoh ölenler oldu. Bekir emmiyin gızı miyrem yagdalı musanın oglu şükrüynen gaçtı. Bıyıl tavıhlara gıran girdi, bütün tavıhlar gırıldı öldü. Len üseyin bıyıl ekinlerde iyi olmadı, o gadar çabalar boşa giddi, yiyeceh bugday anca çıhdı. Ne biliyim herif, sana ne haber yazıcam buralardan, topal tasin ogluna karşı köyden gız aldıydı, gız geri gaçtı, kel yabın oğlu, duranın güççük oglu, ırzanın ali, çolahların seyid, hacer bacının sami, yetim bekir, hayrinin veli hepicigi asgere gitdi. Gıllının gara askerden gelince motur devirdi bir ayagı gırıldı. Burda başka yaramazlıh yoh, sende bana yaz herif oralarda ne var ne yoh.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta