Kardeşlerin en büyüğü idim
Çok küçükken de evlendirildim
Sevdiğimi tam bilememiştim
Filiz,Rıdvan,Hacer büyütmüştüm
Geçim derdi çok zordu köyümde
Avusturya ya gitti zühtü de
Çocuklar kaldı dedelerinde
Yıllarca hasret,yaşadık bizde
Gurbet ellerde hasretle yandık
Ufak tefek de yatırım yaptık
Kimi zaman güldük ve ağladık
Sevgiyi aşkı unutamadık
Ayrı kaldım anam ve babamdan
Büyüdü çocuklar anlamadan
İçim çürüdü bu ayrılıktan
Affedin dostlar,size doymadan
Çoğu zaman ağladım gülmedim
İçimdeki derdi söylemedim
Yar inim,inim inleyemedim
Sevdim yar canımı veremedim
Her şeyi bitirip geldim köye
Düğün nişan der,hepsi hediye
İçimdeki acı yok edecekse
Söyleyin dostlar,affetsin diye
Bahattin Tonbul
11.08.2008
Kayıt Tarihi : 29.8.2008 02:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Balıkesir _Balya _Akbaş köyünde Zühtü dayımın eşi fadime yengeme aaften yazıldı 07.08.2008 de köye gittiğimiz gün fevaat etti
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!