Bugün pazar ve sen yine aklımdasın,
Unuttum seni, seni unuttum.
Senden kalanlar parçalar yüreğimi,
Unuttum seni, seni unuttum.
Seninle yaşadıklarım var sadece,
Unuttum seni, seni unuttum.
Ne oluyor bu gamsız dünyada,
Ben mi farklıyım,
Yoksa dünya mı farklı,
Olması gerektiğinden...
Her ne kadar savurmaya çalışsam da,
Savuramadım bende ki seni,
Yüreğim yüzlerce sevgiye yer verirken,
Sadece birine aşkı besler,
Sadece birinde kalbimin ritmi bozulur,
Zine'nin Mem'i gördüğünde hissetiği gibi.
Mevlana'nın sevgisi gibi;
Kör kuyuda görmeyi,
Açtı kanatlarını uçtu uçabildiğince,
Özgürlüğün var olduğunu,
Onu yakalamayı düşünerek.
Çırptı kanatlarını gökyüzünün derinliklerine doğru,
Aldırmadan,
Usanmadan,
Ey gökyüzünün karanlık yüzü,
Neden bu kadar yakınsın bana,
Parlayan yıldızlarını göstermek için mi?
Savrulan hayallerin,
Yıkılan umutların içinde,
Başka umutların varlığını göstermek için mi?
Özlemin sardı yüreğimi yine ansızın,
Yanında resminin olmasına gerek yok ki,
Sen zaten göz bebeklerimde saklısın,
Çıkarmak istesem de çıkaramıyorum.
Bir nefes gibisin adeta,
Bir şekilde bir yol bulup,
Ben seni sana anlatamam ki,
Gözlerim dolar,
Dilim tutulur, lal olurum
Yüreğim sıkışır, nefes alamam.
Hani derler ya;
Seni anlatmaya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!