Fadimem(Anam)
Anası ölmüş küçücük yaşında,
kocay
a vermişler ondört başında
Hoyrat bir kaynana onun yanında,
Hayata acıyla başlar Fadimem .
Evlendiği yıl eşi gider askere,
O,tam on yıl sonra alır tezkere,
Fadi,haber sorar durur boş yere,
Gözlerinden inci döker Fadimem.
Hasan askerde,yokken evlerinde,
Mustafa Ayşe ,Emine Fadime,
Itinayla korunur gelin kerime ,
Mustafayı baba bilir Fadimem .
On sene sonra eşine kavuşur,
Gazi eşinden çocuklar oluşur,
Oniki yilda beş evlat doğurur,
Bebeklerde uğraş verir Fadimem .
Fadik,henüz ellisinde bile değil,
Hevesle istiyordu yeni nesil,
Ne yazıkki ona verilmez mehil,
Torun sevemeden ölen Fadimem .
Fadimeye elem doğuştan başlamış,
Daha beş yaşında anası ölmüş ,
Eşi asker olmuş ve esir düşmüş ,
Yaş elli olmadan azrail gelmiş,
Meğerki kalem elemle dokuymuş.
Felek yolcunu kesmiş Azizemin.
9 Mart 2021
.M.Çağlayan
Kayıt Tarihi : 10.3.2021 01:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çağlayan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/10/fadime-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!