Ahşap bir ev iki katlı
Kimsecikler kalmamış terk edilmiş
Sessiz sedasız bekler durur kara bahtlı
Bi anlatsa duvarları; ne hikayeler saklı
Bir kız çocuğu dolaşıyor koşarak çardakta
Önceden bir denizdim.
Ufak ırmaklarla okyanuslara akar;
Her akışta yeni umutlar keşfederdim.
Her keşifte kayalara daha sert çarpar;
Kabuğuma sığmaz yırtıp bütün dünya ya akmak isterdim.
Önceden bir denizdim
Sahilde bir kazığa bağlı sandal
Dalıp gitmişim sandal ben; ben sandal
Ne kadarda benziyoruz birbirimize
İkimizde yaşıyoruz yarı gerçek yarı hayal
Fırtınalar denize deniz sandala vuruyor
Güneşin dağın ardından çıkmasıyla;
Bir tahta kapı açılır dünyaya.
Ve bir yorgun beden yola koyulur,
Belli hergün ki gibi ekmek kavgasında.
Ne yürüdüğü yolları bilir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!