Fadiğim (2) Şiiri - Duran Bükülmez

Geri dönmem, karlı dağı aşarsam.
Sakın ola baştan atma Fadiğim.
Susuz kalıp, hayaline düşersem.
Bensiz uykulara, yatma Fadiğim.

Kim çıkar ki bilemezsin yarına.
Kim ki ortak olur senin sırrına.
Beni mahkum edip el diyarına.
Gölümü kodeste, tutma Fadiğim.

Sitem etsen, elbet gider ağrıma.
Medet eyle , ben koşayım çağrına.
Çekme hançerini, vurma bağrıma.
Dost diye dümana, satma Fadiğim.

Ozanım diyorki, ey yiğit erler.
Deli gibi sevmek buna mı derler.
Kış gelmeden göçmen kuşlar giderler.
Dostun viranında, ötme Fadiğim.

Erbaa