Fadenana'm Şiiri - Sevda Yanar

Balayı günlerimizin ev sahibiydi,
Şipşirin bir nineydi Fadenana.
Seksenlik, görmüş geçirmiş
Kardeşini, dostunu, onca yakınını
Cihan harbinde şehit vermiş!

Severdi belli ki bizi,
Sık sık gelirdi yanımıza.
Anlatır, anlatır, anlatırdı...
Çok şey yaşamıştı Fadenana,
Yaşardı anlatırken yaşadıklarını
Hem ağlar, hem ağlatırdı..

Derdi ki: 'Zorumuz yoktu efelerden,
İşgal günlerinde köylüler
Gündüz yunan cavurundan çekerdi,
Geceleri çetelerden..'

Takılırdı Fadenana'ya ağabeyim:
'Bir kilo demir mi ağırdır, bir kilo pamuk mu? '
Gülerdi için için yaşlı kadın;
'Hiç demirle pamuk bir olur mu? '

Günler geçti, aylar geçti aradan
Bir sabah çıkageldi Fadenana.
Elinde bir demir çubuk
Geçti fotoğrafın karşısına.
Salladı demir çubuğu hırsla,
Söylendi çabuk çabuk:
'Soruyordun bana a deyyus!
Pamuk mu yen'edir, demir mi;
Ben demirci karısıyım, hiç bilmem mi?
Pamuğun demirden daha yen'e olduğunu.
Yıllarca demirle boğuştum adamımla,
Körük çektim, çekiç slladım,
Yılmadım kadın halımla...'

Sesi daha bir yükselmişti Fadenana'nın,
Elindeki demiri öfkeyle sallıyordu.
Gözlerini kısmış söyleniyordu:
'Demir yedik, demir içtik gece gündüz,
Demirden başka bir şey
Görmedi ki gözümüz.'

'Demir ağırdır, pamuk yen'eceğin,
Demir ağırdır işte a deyyus!
Varmı diyeceğin? '

(Ödemiş, 1968)