Tek düzeydi hayatım benim, en bilindik hayat hikayelerindeki gibiydi.
Bir ailem vardı benim. Çocuklarım, eşim, annem ve babam
Birde çok yorucu olmasada değişken zamanlı bir işim.
Evde olduğum günlerde sabahları erken kalkarım.
Çocukları hazırlarım, yedirir, giydirir, okula yollarım.
Sonra ev işler, çamaşırsa çamaşır, bulaşıksa bulaşık.
Gözüm karadır ev temizliği yaparken, kendimden geçerim
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta