Fabrikada Şiiri - Salih Koca

Fabrikada genç işçiler saçlarının bir santimini
Bir isyan gibi dışarı çıkarırken
Bunu sen görüp
Kendine ispiyonlarsan
Cezayı vermen gerekir toptan
Tüm karanlık odalara
Tüm beton yapılara
Işıksız kalplere
Yükselmek isteyen, fabrikanın demir yığınlarına

Fabrikada genç kızlar saçlarının bir santimini
Bir kılıç gibi zamanın kalbine sokarken
Savaş meydanı olup kaynarken ortalık
Herkes kendine çalıştığını sanarken
Tek başına mı karşı koyacaksın bunlara
Duyguları alınmışken daha mı güçlü hissedeceksin kendini
O genç kızlar için mi yapacaksın bunları
O kızlar ki gülerken ağlama provası yaparlar

Fabrikadaki genç kızlar bakışlarının bir saniyesini
Mutluluk aramak için kaçırırlar bazen
İşte o bir saniye
O bir anlık “arama” özlemi içinde
Her zaman baktıkları
Her zaman bakmak zorunda oldukları,
Fabrikanın makinesine verirler
Elleriyle geleceklerini

Adamlar vardır fabrikada
Fabrikadan daha büyük
Daha karmaşık yapıda
Çözemezsin arkadaşım bir bakışta onları
Zayıf bir yanlarını kollaman gerekir ancak
Mesela evlerine duygularını, özlemlerini götürmek için,
Bitiş düdüğü çaldıktan sonraki ilk telaş anlarını

Fabrikada…
Paranın cebe konması mıdır bütün iş
Yapılanları nereye kadar gizleyeceksiniz ki
Zaman rüşvet almaz
Biri fabrikaya ihanet etmedikten sonra
Yaşanan hiç bir şey tarih sayfalarında yer almaz.