Fabrika İşçileri Şiiri - Hamiş Mustafa

Fabrikalarda çalışıyor işçiler
Emeklerinden azdır üçretler
Arınlarından akar terler
Aylar haftalar geçmez günler.

Evlerine götüremez ekmekler
Alamazlar üzerine elbiseler
Zamanları yoktur giyemezler
Günleri fabrikada geçer.

Hastalanır doktora gitmez
Üzgün olur gülmez
Gerçekleri görmez
Çalışmaktan şişer eller.

Geceleri nöbet tutar
Olmaz akşamlar
Umutları olur aylar
Evlerinde bekler çocuklar.

İplik olur yarını
Daralır açar bağrını
Bükülmez boyunları
Gözleri arar yarınları.

Mustafa çalışır fabrikalarda
İnsanlar olur farklılıklarda
Gözlerimiz çatal kapılarda
Aydınlık geleçek kafalarda.