Fabrika Şiiri - Türker Alpertonga

Çirkin duvarlı; mimari şaheser!
Kapıdan, pencereden yeller eser.
Beton ve demirdedir tüm tahakküm,
Burda naz çekilmez, edilmez kem küm!
Talep sınırsızdır, lütuf asgari,
Kurallar yazılı, nizam askeri!
Mührü alan öttürür borazanı,
Temiz öper, dalga geçip azanı!
Hammaddeyi öğütür yağlı demir,
Durmaksızın tıslar, beyni kemirir!
Sonsuz bir enerji; doyumsuz şehvet,
Ha babam yumurtlar, halistir niyet.
Makinaya emanet et ve kemik,
Bu sebeple zaar yayıldı kellik!
Gözde fer kalmamış, kılık hırpani,
Yarını düşünmez bugün bir fani.
Makbul amele; kavruk, çekik gözlü,
Fark etmez yarı canlı, yarı ölü!
Doymak bilmeyen aç gözlü konteynır;
Koliyi sırtlamak pek kolay sanır!
Nostaljidir; büyük proletarya!
Kimse dokunamaz sabuna, suya.
İşçide emek, patronda fiyaka,
Kaç bin umut tükettin, ey fabrika!..

21 Temmuz 2020