Fabl Şiiri - Umut Arık

Eşşekliğim tutar bazen
Ağır yükler alır taşırım
İşim olmayan her şeye karışırım...

Karınca olurum sonra
Durmadan çalışırım
Kışı bekler yediğimden aşırırım...

Ağustos böceği olurum arada
Kendim çalar söylerim
Dünyayı fır fır dönerim...

Cırcır böceği olurum sonra
Bana haram olan uykuyu
herkese dar ederim...

Çekirge olup bazen
Bir,iki üç,zıplarım
Dördüncüye niyetlenip
Olduğum yere kalpaklanırım...

Sonra insan olurum
Şöyle bir bakarım kendime
Geçiririm süzgeçten ruhumun her damlasını...
Tekrar bakarım kendime şöylece
Dillendirmeye gerek yokmuş hayvanları derim.
Hepsi benmişim diye karar kılarım...

Kötü de benim iyi de
Çirkin de benim güzel de
Siyah da benim beyaz da
Sonra tekrar bakarım bir daha,bir daha ve sonra bir daha...
İğrenirim insanlardan ve imrenirim hayvanlara...