Ben şimdiye kadar faanusun içinde
kendi dünyamda namusumla şerefimle
yaşamışım haberim yokmuş.
Aman ALLAHIM dışarıdaki hayat
ne kadar boşmuş
Namustan şereften söz edenler
sanki dilini yutmuş.
Çocukların hepsi kendisine
ayrı ev tutmuş
Altlarında son model araba
Ama disipline geç kaldı
Bundan sonra ne yapsın
Anayla baba
Ben bunları gördükçe
İsyan ettim vah, vah dedim.
Parasızlıktan okuyamayanlara
revamı bu?
Zaten olan olmuş biten bitmiş
Benim söylemem neyi değiştirirki.
Birden silkindim kendime geldim
Çok şükür Tanrım benim evlatlarımın
hepsi pırlanta.
Ama iyi bir seyirci değilim üzülüyorum
Zaman, zaman sivri dilimi de tutamıyorum
En iyisi dokunmayın siz bana
Yaşayayım faanusumda tek başıma.
29.8.2008.Münevver Şenol
Kayıt Tarihi : 29.8.2008 22:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevgilerimle
www.hayaldenizi.com
Birsen İBRAHİMHAKKIOĞLU
Ah !Birde söz dinlese deli yürek.
Kutluyorum,sevgimle
TÜM YORUMLAR (3)