hatıralardı..
harfler..
geride bırakırdık onları da..
bütünleşmek istemeyip
birbirleriyle kelimelerde
teke tek kalırlardı bazen..
hatırlamak ve hatırlatmak
pek hoş gelmezdi kendilerini..
kendilerine..
ya da kendileri gibi olduğumuzu
umursamayıverirler..di
aniden..
harfler..
diriliverirken dilimizde ölüverirken biz..
sımsıcak.. bir yaz.. özlemi..
çektiğimizi sanırdık.. o an!
oysa.. can çekiyorduk.. can
çekişmenin verdiği bir hararet olurdu
boğazımızda..
boğaz esintisi..
hareketsiz yatağıydı..
ölümümüzün..
ölümsüzlük düşün..
istemediğin kadar boğulurdu suyunda..
bilisiz..
bunun içinde var olmak.. içinde..
sayısız kez.. öldürürdün bir kez daha..
ya da öldürürdü ölüm düşünü..
kendin olmak varken baştan çıkartırdı..
başkası olurdun.. b a m b a ş k a s ı..
yaa..
berkit günün dönümünü..
17:08:05.
Fa sesinde Fa sesi..
Kayıt Tarihi : 8.6.2009 10:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!