Fa Diyez Şiiri - Mustafa Akyol

seni kendime yakın,
yarınlarıma uzak görmek
şarkılara döküp yüreğimi
kıyasıya özlemek
beynimde dolanan,
sana yazılmış dizeleri
ben sayıp kağıda işlemek
titreyen ellerimle sabahı beklemek
ağrıma gidiyor artık...

bir tutam saçına hasret
ve çaresiz
ve kimsesiz
bu eller
yokluğunla üşümüş odamda
sehere kadar titrer...

o eller ki
sana el gibi gelir,
tutmaya yüksünürsün
o eller ki
bana ne zamandan beri küskün

sazıma anlatır yokluğunu
beni dinlemez
titrer notaların üzerinde
la, si bemol, do
si bemol, la
fa diyez...

bu savruk melodilerle
şarkımı besteliyor ellerim
hüzünlü ve kırılgan

aşk şarkıları sustu içimde
belki böyle bir melodiydi
senin sevgine yüreğimi inandıran

ellerim artık yorgun
sazım sessiz zamanlara akortlu

içimdeki orkestra sustu

boşver...
beni sen dahil kimseler bilmez...

ellerim soğuk gecelere aşina
çalıyor melodimi
titrek sesli orkestra

la, si bemol, do
si bemol, la
fa diyez...