(F) İstanbul Şiiri - Ebubekir Mücevher

İstanbul esrarıyla severken beni..
Bütün gizemli caddelerinde arıyorum ben seni..
İstanbul eski..
Sen İstanbuldan yeni..

Ah İstanbul Ah..
Açılmışsın saçılmışsın..
Esrarını kaybetmiş soyunmuş,soyutlaştırılmışsın
Ah istanbul Ah..

Buluşlar sende bulundu..
Ortaçağa senin adın konuldu..
İstanbul mazbut bir kadındı soyundu
Bütün çirkeflikleri göründü..
O tertemiz yüzüne istanbulun..
Betondan allıklar sürüldü..

İstanbul kendi özbenliğinden sürüldü..
Ayasofyasına kilit vuruldu..
İstanbul artık yaşlandı ve yoruldu..
İnsanlar yaşadıkları İstanbulu kendileri öldürdü..

Ah istanbul Ah
Esrarıyla severken beni ve seni..
İstanbul eski şehir,içinde yeni fikir
Esrarını yitirmiş istanbul herşeyini yitirir..

Çirkefliklerin Görünüyor Ey İSTANBUL
Kendinde bir FİSTANBUL