F i g a n Şiiri - Mehmetcemre Çetin

Her gün kezlerce yazıp siliyorum
Aynı şiiri
Aynı güneşe uyanan yüzüme yasak aynalar
Her sabah
Ve aynı soğuk yatağa inat
Uykularımı uyutuyorum sabahçı kahvelerin de

Arada ikişer üçer sayıyorum yokluğunu
Arada atlaya zıplaya kaçıyorum sensizlikten
Bu öyle herkesin bildiği gibi bir sevda değil
Belki sevda bile değil, daha ötesi
Ben seni sevmekten kendimi sevemiyorum baksana
Yoksun, varsın olma da
Kulaklarım da sesin yok gözlerim de resmin
Aramıyorsun,kapında ölsem
başka şehirlerde çıkar adreslerin
varsın sevme de sen beni
varsın bilme de

öksüzüm
hayata dair bütün öykülerimi de sildim
yazılamayan bir şiirim tınılarına tutunuyorum
bilinmedik bir imgeden sesleniyorum sana
ey sevgili
ey aşkın ve umudun annesi
nerdesin…

nerdesin…