Çullanmış üstüne mazlumun,
Tankla tüfekle askerle yurdunun.
Dünyanın önünde eziyor,
İşaretidir bu ondaki korkunun.
Demir yığınıyla yürürken üzerine,
Elindeki taşla kafa tutuyor kimliğine.
Yüreklerden yürek bu KORKUSUZ!
Pişman değil bu topraklarda dünyaya geldiğine...
Sığmaz olmuş ana/baba eline,
İnanıyor bu sonun ona da geleceğine.
Korku ne gezer neye yarar?
Bildiği tek şey kavuşmak HÜRRİYETİNE.
Bir FİLİSTİN'li on/onikisinde bir çocuk!
Koca tanka kafa tutuyor insanlık MAHÇUP.
O koca yüreğiyle elindeki taşıyla,
Varlık dünyasında çektiği YOKLUK!
10.Nisan.2002
16:54 Çarşamba
Mustafakemalpaşa/Bursa
Kayıt Tarihi : 14.10.2023 13:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!