birden büyüdü ve birden yürüdü
ortasında eğri kılıçların dövüldüğü kalbe doğru
dudakları çatlatan bir rüzgâr üfledi
harlandı ateş ve atların ışıltıya dönüşen şahlanışları
bu aralıktan bir çocuk gülümsemeli
kirli meşininde demire eğilen ustanın bir çocuk
bu benim kalbimin çarşısı gürültülü kapılarıyla
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
